Buyuk kelebegimin tuvalet egitimi konusundaki gelismeleri sizlerle paylasmak istedim.

12 Subat Aksami basladigimiz yoluculugumuzda, 13-14 Subat’ta neler oldugunu ve kazalarimizi sizinle paylasmistim Tuvalet Egitimi 2 – Iki gunluk yogunlastirilmis program adli yazimda.

15 Subat’tan bu yana 10 gun icerisinde olan olumlu gelismeler soyle:

• Tuvalete gitmek istedigini soylemeye basladi.
• Hatta evde tuvalete kendisi gidip, kendi isini gorup, lazimligi bosaltip, elini yikayip kurulamaya basladi. Bize en son hangi cikartmayi yapistirdigini gostermek icin cagiriyor. (Hatta artik cikartma yapistirmayi kendisi bile unutuyor 🙂 )
• Kulotunun ve kiyafetinin kuru kalmasi gerektiginin farkina vardi.
• Kreste hic tuvalet kazamiz olmadi.

Son 10 gun icerisinde evde 1 kere uyanikken ‘cis’ kazamiz oldu ( onda da kizim elbise giymisti ve tuvalette oldugu halde kulotlu corabini zamaninda indiremedi.)

Dolayisiyla gun icerisinde ‘cis’ egitimini buyuk oranda hallettigimizi dusunuyorum. Gelecekte kazalar olacaksa da bunlar gercekten ‘kaza’ olacak muhtemelen – zamaninda tuvalete yetisemem, zamaninda kiyafetini cikartamama gibi. Kizimin bilerek, isteyerek ustunu islatmak isteyecegi ihtimali su an icin dusuk gozukuyor, bu da beni sevindiriyor.

‘Buyuk Tuvalet’ Egitimi

Nedense ‘buyuk’ ve ‘kucuk’ tuvaleti ayri tutuyor kafasinda kizim. Iki gunluk program sirasinda (13-14 Subat) bir kere gelen kakayi tuvalete yapamamistik. Sonra kizim Sali gunune kadar bir turlu yapmadi ve 16 Subat’ta ilk basarimiz geldi bu konudaki 🙂

Biz dusunduk ki “tamam artik, bir kere buraya yapmayi ogrendi, artik nerede ne zaman olsa yapar”. Fakat bu is biraz farkliydi anlasilan. Sonraki gunlerde bekle bekle gelmedi bu melet. Carsamba gunu aksam, kreste hocasi dedi “bugun burada yapmadi, siz bakin”, Persembe sabah biz onlara dedik “evde de yapmadi siz bakin”. Boylece ping pong oynar gibi sozlestik tam 3 gun 🙂 Arada da aman bu cikartir “cilek yesin”, “kuru kayisi yesin”, “salep icsin” diye neler yapmadik. Sonunda, Cuma aksami (19 Subat) , evde olmasi gereken yere gitti ve ayiptir soylemesi kizim 1-2 kilo kaybetti bu sirada 🙂 Resmini cekip bloga koymak isterdim ama durdurdum kendimi, sizin hayal gucunuze birakiyorum burayi 🙂

19’undan bu yana iyi gidiyor, cok sukur, gereksiz yere tutmuyor neyseki – bir istisnai durum haric. Dun okulda bana poposunun acidigini soyledi. Sordugumda “kakasi var mi” diye “evet” diyordu ama okuldaki tuvalete gitmek istemiyordu. Nedeni neymis dersiniz? Hanimefendi soyle acikladi “Okulda cis yapilir, kaka yapilmaz ki!”. “Yani anne sen de bu basit kurali nasil bilmezsin” der gibiydi aciklamasi 🙂 Ne yapsak ikna edemedik kelebegi, boylece eve kadar tuttu ama o mu tuttu , biz mi bilemiyorum. Kosa kosa gittik, evin koridorunda cikarttik ustunu 🙂 Neyseki basardik yine de…

Dolayisiyla anladik ki geriye kalan – belki de sonuncu- engel de disarida (okulda, pastanede, vb) kaka yapilamayacagi konusundaki dusuncelerini kirmak.

Yillarca tonla islak bez kullanmis bir anne olarak yine de iyi tarafindan bakmak istiyorum olaya – kizim en azindan tutmayi ogrendi 🙂

Gece Egitimi

Gece Egitimi konusunda – hatirlarsaniz bir onceki yazimda da – esimle birlikte tamamen bezden kurtulma karari almistik. O nedenle biraz riskli olsa da geceleri de baglamadik kizimi. Ilk 4 gece (13-17 Subat arasi) gece biz yatarken kaldirdik kizimi ve odasina koydugumuz lazimliga yapmasi icin bekledik. Once neye ugradigini sasirip tepki verdi. Sonra gunduzleri  “bak gece kaldirabilirim tuvalete gitmek icin” diye bir on hazirlama yapinca gece guzelce kalkip, tuvaletini yapip yatti.

18 Subat’tan sonra risk alalim dedik yine. Dusunduk ki gece kalkmalarini aliskanlik haline getirirsek, bu sefer de onun kafasinda “gecenin bir yarisi tuvalet yapilabilir” bir kavram olustururuz belki diye kaygi duyduk, bu nedenle gece de kaldirmadik. Tabii bunun icin kendimizce soyle bir tedbir aldik: Saat 8’den sonra su/sut icmedi ve gece yatmadan once tuvalete gitti.

18’inden bu yana

• 1 kere uykuda tuvaletini yapmaya baslarken farkedip, pijamasi islanir islanmaz odasina koydugumuz lazimliga gerisini yapti.
• 1 kere de yataktan kalkarken tutamayip yatagina yapti.

Dogrusu ben her gece her gece bekliyordum aslinda bir kaza ama nasil olduysa sahiden kuru kalmasi gerektigini ogrendi. Hatta o iki kaza oldugu zaman da sinirlendi kendi kendine. Bize de onu yatistirmak dustu “Olsun guzel kizim, hic onemli degil, olabilir bazen. Hadi bakalim hangi kulotu secmek istersin ? pembe mi mor mu?” 🙂

Acikcasi, gece icin ozel yapilabilecek cok sey yok gibi. Sadece kazalardan daha az hasarla cikmak adina alez kullanimi, kis mevsimi ise, ekstradan bir battaniye kullanimi yatagin kuru kalmasi icin onlem olabilir, onun disinda islatip, anlayip, tutmayi ogreniyor diye dusunuyorum.

Tabii etraftan ve annemden duydugum psikolojik sebeplerden islatmalar varmis. Onlar icin baska turlu yardim almak ve baska teknikler kullanmak gereklidir eminim ki. Dilerim hicbirimiz bu teknikleri ogrenmek zorunda kalmayiz…

————

Iste boyle dostlar, buyuk kelebegim – tam da 3 yasina girmeden – beze veda edebildigimiz icin mutluyum. Sizinle mutlulugumuzu paylasabilmek de ayri bir mutluluk 😀

Kocaman sevgiler…