Hatirlarsiniz belki gecenlerde ilk parmak boyasi aktivitemizi sunmustuk size. Aktivite – Parmaklarimizi boyaya bulastiralim (1) linkinde bulabilirsiniz detaylari. Kizim ilk defa kalem ya da firca kullanmadan boya yaptigi icin hem deneysel hem de heyecanli bir deneyim oldu bu hem onun icin hem benim icin 🙂

Bu aktivitenin evdeki guzel esintisinden sonra baska ne yapabiliriz diye dusunmeye basladim. Evde kirtasiyeden toplu alinmis bir stogumuz var bizim. Ben de soyle bir baktim nasil zenginlestirebilirim bu aktiviteyi diye. Boylelikle on hazirlik olarak masaya cikardiklarim arasinda sunlar yerini aldi:

• Sekilli beyaz kopukler (yildiz ve kalp sekilleri buldum ben ama sekilsiz de olsa ayni tadi verir bence)
• Kucuk renksiz tahta harfler
• Renkli ponponlar
• Eva kagittan sekiller (Eva kagit ‘foam’ diye de adlandirilan kartondan kalin ama cok daha yumusak bir materyal)

Tabii yine kocaman bir kagidimiz, parmak boyalar ve kullanmak isterse diye fircamiz hazir bulundu aktivite mekanimizda..

Once eski aktiviteden hatirladigi sekilde daldirdi kizim elini boyalara ve parmaklarinin uclariyla boyamaya basladi. Sonra parmaklarim kirlendi diye yikamaya gitti. Derken kopuk sekilleri fircayla boyamak istedi. Sonra bakti ki firca ayni keyfi vermiyor, tekrar parmaklarimizla boyamaya basladik sekilleri..

Temizligine cok merakli kizimin parmak boyalarindan keyif almasini ozellikle istedim ki yeri gelince ustunu basini pis etmesini de ogrensin. Belki aranizda garip bulanlar olabilir belki ama ben temizlige asiri duskun annelerden degilim. Tabii ki kizlarimin banyosunu, uzerlerine giydiklerinin temiz olmasini, yediklerinin iyi yikanmis olmasini onemsiyorum her anne gibi, ama istiyorum ki sirf temiz kalmak ugruna hayatta yapabilecekleri / ogrenebilecekleri seylerden geri kalmasinlar diye de dusunuyorum ayni zamanda.

‘Mutfaga girmeyen bayan tabak kirmaz’ misali eger girdigi islerde uzaktan izleyen olarak kalirsa kizim ne basari gelir ne de kendisi keyif alir, o nedenle dolayli olarak da olsa mesaj vermek istiyorum kizima bu tip aktiviteler araciligiyla..  Elini kile surmek istemeyen seramikci olamayacagini, topraga surmek istemeyen ciftci olamayacagini, suya surmeyen bulasikci olamayacagini ve her turlu aktivitenin (hatta pis olmanin da) bir yeri ve zamani olacagi mesajini… Tabii ki 39 aylik kizim henuz mesajin bu kadar derinlerdeki manasini anlamasa da aktivitenin verdigi ilhamla elini bile kanvas olarak kullanip butun elini yesile boyamanin tadina variyor yine de 🙂 Hatta sonra da elinin tersinin izi acaba kagida nasil cikar diye merak edip deniyor – tabii tahmin edeceginiz uzere cok manali bir sekil cikmasa da muhim olan denemek.. 🙂

Boylelikle en son yaptigimiz yesil agirlikli ‘tablo’muzda kolleksiyonumuz arasinda yerini aldi.. (Dedigine gore resmin ortasindaki yesil bir agacmis – esime gore ise yandan bakindiginda bir dinozora benziyor.) Ne olursa olsun ortaya cikan kizimin el emegi, goz nuru oldugu icin benim gozumde cok buyuk degeri var tabii ki..

Size de bol keyifli bol renkli gunler dileriz..

Kocaman sevgiler…